Heykeltıraş tarafından yontulan belirli esere yalnızca müşteri sahip olabilir. Sadece iç veya dış mekanınız, bahçeniz veya bahçeniz dekore edilebilir ve özel el yapımı işlerin sahibi olursunuz. Bir heykel yaratmak ilham perisi, ilham, ruh hali, hayal gücü düşünmeyi gerektirir. Yazar sonuna kadar harcanır çünkü söyleyeceklerini aktarmak için bir fırsattır. Heykeltraşlar, kil, taş, metal ve diğer birçok malzemeden veya diğer insanları daha da memnun edecek, estetik zevk verecek değerli herhangi bir görüntü yaratabilirler. Güzel sanatların özü budur. Antik çağlardan beri insanlar bu sanat alanını tapınakları, sarayları, bahçeleri, meydanları ve diğer yerleri süslemek için kullandılar. Ne yazık ki günümüzde bu güzel sanatlar alanı gölgede kalmıştır. Dijital teknolojiler çağında, heykel artık halk için önceki yüzyıllardaki kadar çekici ve ilgi çekici değil. Bu sanat alanı uykuda gibi görünüyor. Ne kadar çok meydan, bahçe, meydan, iç veya dış mekan yetenekli heykeltıraşların kreasyonlarıyla dekore edilmiş olursa olsun, hiç kimse heykelleri teşvik etmez. Sonuçta, yaratıcılıklarının meyvesi, günlük faaliyetlerde ve işte başarı için ön koşul olan insanların olumlu ruh halini yükseltir.
Neyse konuya dönelim. Heykel yapmak neden uzun bir süreç? Heykeli yaratmak için yazar aradı İlk yumuşak malzemede yani kil, hamuru, mumda çalışmaya başlar. Heykel bittikten sonra, eser bir geçiş katı malzemesi olan alçıdan dökülmelidir. Bunu yapmak için, heykel bir parça alçıdan veya sözde yapılır. Siyah kalıp. Birkaç kopya dökülecekse kumaş kalıplama yapılır. Böyle bir kalıp parçalanır ve zarar görmeden oluşur. Diğer durumlarda, alçı dökülüp kalıba sabitlendikten sonra çıkarılması gereken siyah bir kalıp elde edilir. Alçı kalıbın ve içine gömülü olan alçının daha fazla ayrılma veya kırılma sırasında difüzyonunu önlemek için kalıp tamamen özel bir gres ile kaplanır. Alçı heykel temizlenir, yazar tarafından işlenir. Bazen karmaşık şekiller söz konusu olduğunda, daha iyi bir kalıp izlenimi kalitesi elde etmek için özel silikon malzeme kullanılır. Bitmiş kalıbı düzeltmek için aynı sıvayı kullanarak ayarlamalar yapın.
Bundan sonra, heykelin bitmiş halde hangi malzemeden yapılması gerektiğine önceden karar verilir.
Bir taşı hem bir ustanın gözüyle hem de Leonardo çerçevesi adı verilen ve kopya çekmek için kullanılan özel bir aletle oymak mümkündür. Rönesans döneminin en büyük bilim adamlarından ve sanatçılarından biri tarafından icat edilen bu seri, heykeltıraşlar arasında hala çok popüler. Leonardo’nun çerçevesi, alçı bir heykelin ideal bir hassasiyetle taşa dönüştürülmesine olanak tanır; bu kesinlikle özen, dikkat ve titizlik gerektiren uzun ve zaman alıcı bir süreçtir. Taşın kendisinin seçimi de önemli bir süreçtir. Taşta çatlak olmaması gerekir, çünkü işin ortasında heykelin herhangi bir parçasının kırılması çarpmaya eşdeğer bir çarpmaya neden olabilir ve daha önce yapılan işçilik veya masraf suya atılacaktır. Heykel için en iyi taş malzeme elbette beyaz mermerdir. Yüksek kaliteli İtalyan veya Yunan beyaz mermeri oldukça pahalıdır. Heykeltıraşlar genellikle diğer taşları da kullanırlar ve sadece beyaz mermerin yüksek maliyeti nedeniyle değil, aynı zamanda farklı heykeller farklı taşlar gerektirebilir. Kaidenin şekli ve malzemesinin seçimi daha az önemli değildir. Tüm kompozisyonun ayrılmaz bir parçasıdır. Büyük projelerin yürütülmesi sırasında, mimarlar, projenin bitmiş görünümünün nasıl görüneceğine dair bir fikir yaratan heykeltıraş ile sürece dahil olurlar.
Alçı heykel, bronz gibi diğer malzemelerle de tamamlanabilir.
Oldukça uzun ve pahalı bir işlemdir. Bronz dökümün birkaç yöntemi vardır. Kompozisyonun boyutu küçükse, daha fazla doğruluk için mum dökümü daha iyidir. Bunu yapmak için heykelden bir parça alçı kalıp almamız gerekiyor ama kalıba bir mum koymamız gerekiyor. Mum heykeli mum havasından ve mum ekinden yapılmalıdır. Mum heykel daha sonra özel bir refrakter sıva ve çimento benzeri malzeme ile kademeli olarak kaplanmalıdır ve etrafı sağlamlık için güçlendirilmelidir, çünkü bronzda döküm sırasında kalıp çatlamaz veya çökmez, bu da erimiş metalin sızmasına neden olur ve erimiş metalin dışarı sızmasına neden olmaz. gerçekten güvenli. Sertleştikten sonra içinde mum olan bir formumuz var. Bu nedenle 300-400 derecede çalışan özel tasarlanmış bir fırın kullanılarak mumun ekstrüde edilmesi gerekir. Kuruduktan sonra kalıp tamamen kuruyana kadar fırında kalır. Form su içermemelidir, çünkü bronz dökümü sırasında metal, ateşleme spreyleri ile kaynak yapmak mümkündür, bu da kalıbın güvenliğini ve kalitesini olumsuz etkiler. Bir sonraki adım bronzu eritmektir. Burada zaten başka bir yüksek sıcaklık fırınına ihtiyaç var. İçinde, yaklaşık 1200 derecede bir grafit pota kullanarak, bronz birkaç saat içinde erir. Daha sonra levye ve vinç yardımıyla bronz dolu bir tepsi fırından çıkarılır ve forma yerleştirilir. Süreç, 3 kişinin katıldığı güvenlik normlarına özel dikkat ve uyulmasını gerektirir. Soğuma işlemi tamamlandıktan sonra form çekiçle kırılır ve içinden bronz bir kalıp çıkar. Heykel çeşitli aletlerle temizlenir ve bir kaide üzerine oturtulur.
İkinci yöntem de oldukça zaman alıcı ve zaman alıcıdır. Heykelin boyutu büyükse, mum ışığında döküm yapmak çeşitli zorluklar yaratır, bu da sadece kaliteyi etkilemekle kalmaz, hatta bazı durumlarda imkansız bile olabilir. Büyük heykel birkaç parçaya bölünür ve daha sonra kaynak ve diğer teknolojiler kullanılarak birleştirilir. Kalıp, teknolojik olarak işlenmiş kuvarsit kumu, asit ve kütle ile elde edilen özel bir bağlayıcı viskoz sıvı karışımından yapılmıştır. Kalıp, kolayca sökülüp, zarar görmeden monte edilebilmesi için çok kesimli olmalıdır. Şekillendirildikten sonra kalıbın içi sözde malzemeden yapılmalıdır. Kalıptan yaklaşık 7-8 mm uzakta olacak dolgu kütlesi ve özel hassasiyetle çelik braketler kalıp duvarına değmeyecek şekilde kalıbın içine asılmalıdır, böylece her yer bronzla eşit olarak doldurulacaktır. Böyle bir dolgu yapmak, büyük hacimli heykellerin montajı ve montajı sırasında oldukça önemli olan heykelin nihai kalınlığına ve ağırlığına bağlı olduğundan özel beceriler gerektirir. Form hava kurallarına uygun olmalıdır. Aksi takdirde bronzun dökümü sırasında oluşan gazlar kalıptan çıkamayacak ve metal kaynak yapılacak ve sonrasında yine pahalı malzemelerle zaman alıcı bir işlem yapılması gerekecektir. Bronzun formdaki dökümü aynı fırın kullanılarak aynı şekilde yapılır ve sonraki işlem mum dökümüne benzer.
Heykeli alçıdan katı malzemeye taşımak, yeni, modern, geleneksel olmayan malzemeler kullanılarak yapılabilir.
Örneğin %20 polyester bağlayıcı ve %80 mermer tozu kullanmak. Bu yöntem, modern heykel ve endüstriyel kullanım alanlarında büyük başarı kazanmıştır. Böyle bir malzeme, örneğin dayanıklılık ve diğer özellikler açısından doğal taştan daha düşük değildir, ancak çoğu zaman dayanıklılık açısından daha da iyidir. Bu malzeme ile oluşturulan heykel görsel olarak çok güzel ve mermer görünümündedir. Bu yöntem antik çağda veya ortaçağ Rönesansında malzeme yetersizliğinden dolayı kullanılmamıştır. Modern teknolojinin gelişmesiyle birlikte, son zamanlarda modern heykellerin yaratılması için giderek daha popüler hale gelen böyle bir fırsat ortaya çıktı. Döküm işlemi ilk bakışta alçı döküm yöntemine benzer çünkü burada da kalıbı almak gerekir ancak teknolojik olarak çok daha komplike bir işlemdir. Çeşitli pahalı malzemeler kullanılır, çok bileşenli polyester, özel şekilli silikon viskoz iki bileşenli sıvı, sentetik takviye vb. Pigmentler kullanarak rengi değiştirmek de mümkündür.
İşte heykelin neden ucuz olmadığına dair genel bir açıklama. Yüksek malzeme maliyetine ek olarak, heykeltıraş muazzam zihinsel ve fiziksel kaynaklar harcıyor. Ücret her zaman yeterli değildir, ancak bir heykeltıraş Kveladze için asıl şey, favori bir işi yapma fırsatıdır. Coşku ana itici faktördür, çünkü heykeltıraş için her sipariş için zaten bir ödül, bir kutlama, güzel sanatların cazibesiyle gelecek nesilleri memnun edebilecek yeni bir şey yaratmak için yaratıcı bir fırsattır.
